حفظ و بقای جمهوری اسلامی حتی به قیمت سوء استفاده از بحران ویروس کرونا

بیش از دو ماه است کشور ایران با ورود ویروس کرونا ، بحرانی دیگر را در سال جاری تجربه می کند و این چنین به نظر می رسد که از بحران های قبلی مهم تر و خطرناک تر است. امّا چیزی که اذهان شهروندان ایرانی ، چه در داخل و چه خارج از کشور را مشوّش و پریشان می کند ، طرز برخورد و آماده نبودن نظام جمهوری اسلامی و مسئولینِ آن، در مواجهه با بحران های خطرناک است. با کمی تحقیق و بررسی در مورد بودجه تخصیص داده شده به ستاد مدیریت بحران کشور (دوازده میلیارد تومن )و مقایسه ی مقدار آن با نهاد ها و سازمان های تبلیغی مذهب تشیّع اثنی عشری(بیش از هزار میلیارد تومن) ، می توان دریافت که هدف و برنامه ریزی نظام و مسئولین دست اندرکار از رهبر تا نمایندگان مردم در شوراهای شهری و روستایی بر چه اساسی استوار است. این بودجه ی اختصاص داده شده کمتر از یک صدمِ بودجه ی تبلیغات تشیّع و کمتر از یک ، صدهزارمِ بودجه هایی که خرج کشورهای به ظاهر حامی ایران هستند ، می باشد. حال آنکه هیچکدام از این مخارجِ بی رویه و موقّت در راستای حقوق ذاتی و شهروندی مردم ایران قرار ندارند و  شهروندان ایرانی نیز نه تنها استقبالی از این سیاست نمی کنند بلکه در سال های اخیر مخالفت شدید خود را از راه های مختلف نشان داده اند.

با سر کار آمدن دونالد ترامپ و زیر سوال بردن و انتقاد شدید از سیاست باراک اوباما رئیس جمهور سابق ایالات متحده آمریکا در مقابله با جمهوری اسلامی و بحث تروریسم جهانی، تحریم های بسیار گسترده ای علیه اقتصاد نظام جمهوری اسلامی اعمال کرده و هدف از این تحریم ها را جلوگیری از حمایت مالی گروهک های مسلح تروریستی تحت حمایت جمهوری اسلامی در منطقه عنوان کرده است. در حال حاضر درآمد نفت و گاز ایران نزول بی سابقه ای داشته و مسیرهای برگشت پول به ایران نیز از کشورهای طرفِ تجارت با جمهوری اسلامی مسدود شده است. در این بین بدیهی و مسلم است که مسئولان برای حفظِ نظامِ حاکم ، از نفوذ خود در کشورهای منطقه استفاده کرده تا بصورت پنهانی درآمدزایی و گروهک های مسلح منطقه را سرِپا و برقرار نگاه دارند. این درآمدزایی شاملِ تحت فشار گذاشتن عموم شهروندان ایران نیز هست و با افزایش بی رویه و بدون حسابِ ارز، سوخت و دیگر کالاهای اساسی ، کسری بودجه ی دولتِ جمهوری اسلامی را جبران می کند.

اخیرا وزیر امور خارجه ی جمهوری اسلامی سعی دارد با تحت فشار گذاشتن رسانه ای مقامات آمریکایی، از بحران ویروس کرونا ، سوء استفاده کند. محمدجواد ظریف ، در دو اقدام اخیر خود هم درخواست لغو تحریم ها را دارد و هم از صندوق بین المللی پول ، پنج میلیارد دلار طلب کمک کرده و در هر دو اقدام ، موضوع را مبارزه با شیوعِ ویروسِ کرونا عنوان نموده است. متاسفانه مشاهده می شود که با وجود تناقضات آشکار در صحبت ها و اعمالِ مسئولانِ نظامِ جمهوری اسلامی ، نه تنها در جهت رفع شیوع این ویروس اقدام اساسی و کارسازی انجام نمی دهند بلکه از وضعیت موجود در پیشبرد اهداف شوم و توخالی ِ خود برای حفظ و بقای  جمهوری اسلامی سود می برند. ظریف و رهبران و رؤسای ضدّ ایرانی اش می دانند که آمریکا تحریم ها را منحل نمی کند. بنابراین سوء مدیریت و آمار وحشتناکِ پیش بینی شده در کشور به خاطر ویروس کرونا را  می خواهند پُشتِ تحریم های آمریکا مخفی کنند. آنها حتی از حس انسان دوستیِ

سازمان های بین المللی با ظاهر کمک به مردم ایران ، سوءاستفاده کرده و درصدد سرازیر کردن وجوه نقدی این کشورها و سازمان ها به نظام جمهوری اسلامی هستند. مسئله ی حقوق بشر در جوامع پیشرفته و رو به پیشرفت ، به یک اعتقاد تبدیل شده است و در ساختارِ قوانینِ اجتماعی نیز از آن بهره جسته اند. بطوری که شهروندان این جوامع از حقوق ذاتی و شهروندی خود اطلاع داشته و در معدود دفعاتِ نقض ، به دور از خشونت و مطابق با قوانینِ بر پایه ی حق ،  به راحتی این حقوق را مطالبه می کنند.

مطابق همین اصول بشردوستانه است که ژاپن بیست و سه و نیم میلیون دلار، کویت ده میلیون دلار و قطر حدود سه میلیارد دلار برای مبارزه و مقابله با شیوع ویروس کرونا کمک کرده اند. اما آیا واقعا جمهوری اسلامی این مبالغ را بدون درنگ به داروخانه ها ، بیمارستانها و کادر پزشکیِ مراکزِ درمانی واگذار می کند و یا مثل سابق مبالغ یا کالاهای اهدا شده برای آسیب دیدگان از حوادث طبیعی از انبار محتکران و یا جیبِ آقازاده ها سردر می آورد و سوال دیگر آنکه آیا این مبالغ هزینه ی حمایت از عراق ، سوریه ، لبنان و یمن نمی شود؟ با اینکه گزارش ها حکایت از کمک های غیر نقدی سازمان ملل متحد و کشور چین اعم از ماسک ، دستکش و مواد ضدعفونی کننده به جمهوری اسلامی است ، مسئولان و آقازاده ها همچنان به اعمالِ غیر انسانی خود در جهت ساعت به ساعت و دقیقه به دقیقه سودجویی ادامه می دهند. اینها موارد مسلم و روشنی است که پیش بینی می شوند. صدا و سیمای جمهوری اسلامی نیز محور تبلیغات خود را ویروس کرونا قرار داده و پس از اثباتِ وجود استرس بابت شیوع این ویروس در بین مردم، به تبلیغِ محصولات تقویتِ پوست برای جلوگیری از آثار استرس بر آن در برنامه ی زنده می پردازد.

متاسفانه دیکتاتوری جمهوری اسلامی ثروت ایران را غارت می کند و آیا حیف نیست که این سرمایه ها برای رفاه اقتصادی و اجتماعی شهروندان ایرانی که در هر زمینه و فعالیتی مستعد نشان داده اند، خرج نشود و به جای آنکه میلیاردها دلار صرف برنامه های تهدیدآمیز هسته ای و گسترش تروریسم در سراسر جهان و اقدامات خشونت آمیز در منطقه کند، بحران های درونی کشور را با اندکی توجه و مدیریت مناسب رفع نماید ؟ بله درست است ، مردم ایران قربانی یک نظام بی رحم و استبدادی هستند که حتی حقوق ابتدایی حیات یک انسان از قبیل آب ، هوای پاک ، محیط زیست سالم و ... را از شهروندان ایرانی دریغ می کند. نظام جمهوری اسلامی بی شک پرخطرترین نظامِ حاکم امروزِ جهان است که کودکان بی گناه و معصومِ این سرزمین نیز از وجود آن سالهاست که متضرّر شده و خواهند شد.

این بر ما مردم ایران زمین است که به دنبال حقوق خود و افراد ضعیفِ جامعه مان باشیم و هر چه زودتر در پی پاکسازی این زنگارِ عمیقِ جمهوری اسلامی و مسئولان نالایق آن باشیم تا کشور و سرمایه های انسانی و مادیِ آن بیش از این هدر نروند.

نگارنده : محمد حسن حسن زاده مهرآبادی – مارس 2020